DAVA : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ile velayet yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 13.4.2012 günü temyiz eden davacı M. B. vekili geldi. Karşı taraf davalı ile vekili gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece de tespit edilen tarafların kusurlu davranışlarına göre, evlilik birliğinin sarsılmasında tarafların eşit oranda kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Eşit oranda kusurlu bulunan eş yararına Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları oluşmadığından manevi tazminata hükmedilemez. Davalı kadının manevi tazminat isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 900 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.07.2012 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY :
Davalı, kocası aleyhinde 14.05.2009 tarihinde açmış olduğu boşanma davasından 14.09.2009 tarihinde feragat etmiştir. Bu durumda feragatle sonuçlanan boşanma davasından önceki olaylar nedeniyle kocaya artık kusur atfedilemez. Davalının, bir başka erkeği eve aldığı ve bu erkek evdeyken kocası tarafından yakalandığı, 16.05.2009 tarihinde gerçeklen bu olayda davacının, eşini ve yanındaki erkeği bıçakla yaraladığı anlaşılmaktadır. Davalının bu olay öncesinde de eşine hakarette bulunduğu, sürekli borçlandığı ve evlilik birliğine ilişkin görevlerini yerine getirmediği de tanıklarca ifade edilmiştir. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı, daha fazla kusurludur. Hal böyleyken davacının “daha fazla” kusurlu görülmesi ve buna bağlı olarak davalı yararına yoksulluk nafakası ve manevi tazminata hükmedilmesi; koşulları oluştuğu halde, davacı kocanın manevi tazminat isteğin reddedilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Hüküm, davacı koca yararına uygun miktarda manevi tazminat takdir edilmesi yönünden ve daha fazla kusurlu olan davalı yararına takdir edilen yoksulluk nafakasının kaldırılması yönünde bozulmalıdır. Bu sebeplerle sayın çoğunluğun “tarafları eşit kusurlu” gören ve davalının yoksulluk nafakası alabileceği sonucuna ulaşan ve davacı yararına manevi tazminat takdir edilmemiş olmasında yasaya aykırılık bulunmadığına değinen görüşüne iştirak etmiyoruz. (YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ E. 2012/11909 K. 2012/18888 T. 5.7.2012)
