TÜRK MİLLETİ ADINA
T .C. ANKARA 10. AİLE MAHKEMESİ GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2011/….. Esas KARAR NO : 2012/…. Karar
Davacı tarafından açılan davanın mahkemece yapılıp bitirilen açık yargılaması sonunda:
DAVA :
Davacıvekili dava dilekçesinde özetle; Tarafların 1996 yılında evlendiklerini, bu evlilikten bir çocuklarının olduğunu, davacının K.K.K.’da binbaşı olarak çalıştığı, 2.500,00TL maaş aldığı, davalının A. A. Lisesinde rehber öğretmen olarak çalıştığını, 2.200,00TL maaş aldığı, davacı maaşından aile konutunun kira, elektrik, su, aidat giderleri çocuğun eğitim giderleri davalının ek kart kredi kartı borcu ve Adana’nın Ceyhan ilçesinde %50’si davacı %50’si de davalı adına kayıtlı ev için ödemede bulunduğunu, davacının bu maaşının giderlerine yetmez olduğunu, davalının kendi maaşını birlik giderlerine harcamadığını, T.M.K. 196 madde gereğince davalınında aile giderlerine katkı yapması gerektiğinden, bu nedenle son bir yıl ve bundan sonraki dönemler için davalının yapması gereken parasal katkının belirlenmesini ve davacıya 1.000TL tedbir nafakası ödenemsini talep ve dava etmiştir.
CEVAP :
Davacı vekili yargılama aşamasındaki beyanında dava dilekçesini tekrar etmiştir.
Davalıya usulüne uygun tebligat yapılmış olup, davalı vekili verdiği cevap dilekçesi ile; davacının iddialarının doğru olmadığını, davacının davalıyı aldattığını ve müşterek haneyi terk ettiğini, davalıyı boşanmaya zorladığını ve Ankara 11 Aile Mahkemesinin 2011/… esas sayılı dosyası ile davalıya karşı boşanma davası açtığını, evlilik birliği sırasında tüm giderlere davalı gücü oranında katıldığını, evin elektrik, su, apartman aidatını, çocuğun giderlerini karşıladığını, davacının ek kartını 2010 yılının Şubat ayından itabaren davacıya iade ettiğini, hiç kullanmadığını ve ortak olarak kayıt yapılan Adana Ceyhan’daki evin yarı parasını davacı talep ettiğinden bu gideri de davacıya ödediğini, davacının son yıllarda değiştiğini ve bir başkası ile ilişkisinin ortaya çıktığını, davalınında müşterek evin giderlerine katkısı bulunduğundan davanın reddini talep etmiştir.
GEREKÇE :
Dava T.M.K.’nun 196 madde gereğince evlilik birliğine eşlerin yapacağı katkı talebine ilişkindir.
T.M.K. 196 maddesi ” Eşlerden birinin istemi üzerine hâkim, ailenin geçimi için her birinin yapacağı parasal katkıyı belirler.
Eşin ev işlerini görmesi, çocuklara bakması, diğer eşin işinde karşılıksız çalışması, katkı miktarının belirlenmesinde dikkate alınır.
Bu katkılar, geçmiş bir yıl ve gelecek yıllar için istenebilir.”demektedir.
Tarafların yargılama sırasında gösterdiği deliller toplanmıştır.
Davacı ile davalının 1995 tarihinde evlendikleri, bu evlilikten 1996 doğumlu müşterek Orçun isimli bir çocuklarının olduğu anlaşılmıştır.
Yargılama sırasında tarafların gösterdiği deliller toplanmış, tanıklar dinlenmiştir.
Davacı tanıkları beyanlarında; davalının A.A. Lisesinde öğretmen olduğunu, birlikte çalıştıklarını, davalının giderlerine dikkat eden, mütevazi yaşıyan bir insan olduğunu, tarafların Mart 2011 tarihinden beri ayrı yaşadıklarını, davalının da zaman zaman evin ve çocuğun ihtiyaçlarını karşıladığını gördüklerini ve evin giderlerini tarafların genellikle ortak ayırdıkları bütçeden karşıladıklarını bildiklerini belirtmişlerdir.
Tarafların yapılan giderlere ilişkin belge ve makbuzlar sunduğu anlaşılmış, tarafların maaş bordroları getirtilmiştir.
Yapılan yargılama, dosyaya sunulan belgeler ve tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, davalının da evin giderlerine ayrı yaşadıkları döneme kadar katkıda bulunduğu sabit olmuştur. Bu nedenle davacının davasının reddine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
KARAR : Ayrıntı ve gerekçesi yukarıda yazılı olduğu üzere:
1-Davanın REDDİNE,
2-Davacı tarafından yapılan yargılama masraflarının üzerinde bırakılmasına,
3-Davalı kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden 1.200,00 TL.sı vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
4- Davacı tarafından yatırılan gider avansından geriye kalan kısmın kararın kesinleşmesinden sonra HMK 333. maddesi ve HMK gider avansı tarifesine göre davacıya iadesine,
5- Peşin alınan harcın mahsubu ile geriye kalan 2,75TL. harcın davacıdan tahsiline,
Davacı ve davalı vekillerinin yüzüne, gerekçeli kararın kendilerine tebliğinden itibaren 15 gün süre içerisinde Yargıtay’a gönderilmek üzere mahkememize verecekleri dilekçeleriyle temyiz edebileceklerine dair karar açıkça okunup usulen anlatıldı. .
