1.Boşanma kararınızı çocukla paylaşın
Boşanma, her iki eşle birlikte çocukların ve hatta arkadaşların dahi dahil olduğu bir süreçtir. Bir çok insan, evliliğinde mutlu olmamasına karşın, ailesinden çekindiği akraba ve arkadaşlarının tepkilerinden korktuğu için bu kararı almakta çekimser kalabilmektedir.
Boşanma kararı alındığında ebeveynlerin sıklıkla düştükleri hata, çocuklara hiç bir açıklama yapmamaktır. Oysa çocuklar, etraflarında gelişen her durumu gözlemleyebildikleri gibi neden ve sonuç ilişkisi de kurmakta oldukça başarılıdırlar.
2.Diğer ebeveyni suçlamayın
Hiç kimse boşanmayı düşünerek evlenmez, ancak zamanı geldiğinde bu kararı almak da kaçınılmaz oluyor. Boşanma kararının alınmasında genellikle bir taraf tamamen kusursuz diğer taraf tamamen kusurlu olmaz. Herkesin, örneğin evin içine karışan annesi ve kızkardeşinin, hala çocuk gibi davranan babasının, sürekli halısahaya, kahveye götüren kötü arkadaşlarının payı olabileceği gibi sizin de küçük de olsa kusurunuz olabilir.
Ancak, bu kusurlar, sizinle eşinizin arasındadır. Bunları çocuğa anlatmak onu çekişmenin bir tarafı haline getirebilir ve taşıyamayacağı bir yük yükler.
Boşanmada her ne kadar karşı taraf çok ağır kusurlu olsa da çocuklara yansıtmayın ve onların yanında tartışmayın, kavga etmeyin. Evliliğiniz sona erse de çocuğun anne-babası olmaya devam edeceğinizi unutmayın.
3.Çocuğun ruhsal durumunu takip edin
Özellikle küçük çocuklar, kendilerini dünyanın merkezi olarak görme eğilimindedirler. Olan biten her şeyin kendilerinden kaynaklandığını düşünürler. Bu nedenle anne-babasının ayrılmasının nedeninin kendisinin yaptığı bir şey olduğunu sanabilirler. Bu da yoksunluk ve suçluluk duygusuna neden olabilir.
Ayrılma sürecinde, çocuğun ruhsal durumunu takip edin.
4.Çocukla nitelikli birliktelik sağlayın
Çocukların en büyük ihtiyacı, kendini güvende hissetmektir. Bu nedenle çocuğun rutinini, alışkanlıklarını bozmayın. Yatağını, odasını mümkünse aynı şekilde muhafaza edin.
Aynı saatte yatmasına, aynı saatte uyanmasına özen gösterin. Ayrı yaşama halinde, çocukla sürekli bir birliktelik yerine, sürdürebileceğiniz zamanı ayırmaya çalışın. Bu sürede de nitelikli bir birliktelik yaşayın, oyun oynayın, kitap okuyun, spor yapın.
Anne ve babasının, her zaman yanında olacağını hisseden çocuk ayrı evlerde yaşamalarına zamanla alışacak ve hatta önem vermeyecektir.
