Türk Medeni Kanunu’nun 327/1.maddesinde; çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderlerin anne ve baba tarafından karşılanacağı hükme bağlanmıştır.
Aynı yasanın 328/1. maddesi hükmü gereğince ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir.( TMK. nun 329/1. maddesi)Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur. ( TMK. nun 330/1. maddesi)
TMK.’nun 331. maddesine göre; durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler.
Boşanma halinde müşterek çocukların velayetleri ana-babadan birine bırakılır. Bu takdirde velayet kendisine bırakılmayan taraf -kadın da olsa- müşterek çocukların bakımı için diğer tarafa iştirak nafakası ödemekle yükümlüdür.
İştirak nafakası anlaşmalı boşanma davasında talep edilmemiş olsa dahi daha sonra açılacak dava ile istenebilecektir.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş nafaka yükümlüsünün ekonomik durumu ile çocukların yaşı, eğitim durumları ve ihtiyaçları da gözetilerek, TMK’nın 4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınmak suretiyle uygun miktar nafakaya hükmetmek olacaktır.
